วันพุธที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2551
มอเตอร์ไซร์ไต่เขาไปจัดคริสมาสบนดอย
นี่เป็นครั้งที่สองที่มีการจัดทริป มอเตอร์ไซรืไต่เขา ไปจัดคริสตมาสให้กับพี่น้องคริสเตียนบนดอย ปีนี้เราไปจัดงานคริสตมาสกันที่ บ้านแม่โถ จังหวัดแม่ฮ่องสอน สำหรับทีมมอเตอร์ไซร์ไต่เขาเราไปกันทั้งหมด 7 คัน 8 ชีวิต เริ่มเดินทางจาก อ.แม่วาง จ.เชียงใหม่ โดยใช้เส้นทางลัด ขับขึ้นดอยอินทนนท์ ผ่าน อ.แม่แจ่ม มุ่งขึ้นดอยไปอ.ขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน ซึ่งเส้นทางนี้เป็นทางขึ้นเขา ผ่านป่าดงดิบ เวลาขึ้นดูเหมือนว่า เห็นแต่ฟ้า เวลาลงก็เห็นแต่ดิน อะไรประมาณนั้นแหละครับ ความจริงไม่อยากจะบอกเลยว่านี่เป็นครั้งแรกของผม ผมไม่ได้ขับมอเตอร์ไซร์มากว่า 6-7 ปี ก็ว่าได้ แต่ก็พอเป็นบ้าง เพราะตอนวัยรุ่นผมก็เ ซียน..เหมือนกันนะครับ ทุกปีผมต้องขับรถยนต์ไต่เขาไปจัดงานคริสตมาส แต่ปีนี้อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เราใช้เวลาในการเดินทางไปถึงหมู่บ้านนี้ 2 วัน ช่วงที่เราผ่านหมู่บ้านชาวเขา คืนแรก เราแวะนอนค้างที่ทุ่งนาแห่งหนึ่งติดกับหมู่บ้าน ขุนแม่นายจังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่นี้อยากบอกว่า อากาศหนาวจริงผมนอนไม่หลับทั้งคืนเลยละครับพี่น้องในหมู่บ้านนี้ไม่อยากให้เราไปพักในเต้น พวกเขาอยากให้เราไปนอนบ้านเขา แต่เราเองอยากจะได้บรรยากาศการผจญไพ ขอร้องเขาว่าครั้งนี้เราขอนอนเต้นท์ แต่พรุ่งนี้เช้าเราจะเข้ามาหาท่านเพื่อจะรับประทานอาหารด้วย ผมลืมบอกไปว่า วัฒนธรรมพี่น้องชาวกระเหรี่ยง เวลาแขกมาบ้านเขาจะทำอาหารให้แขกกิน เขาจะเชิญแขกไปรับประทานอาหารที่บ้าน เขาจะรู้สึกดีเป็นอยากมากที่เราไปทานอาหารบ้านเขา ผมเคยทำสถิติกินข้าวเช้ามาแล้ว 12 บ้าน เรากินบ้านหนึ่งอยู่ อีกบ้านก้จะมาเรียกเราไปกินอีกบ้านหนึ่ง ถามว่าไม่ไปกินได้ไหม? ตอบ คือได้ครับ เพราะเขาไม่ตีหัวคุณแน่นอน แต่พวกเขาจะถือว่าเราไม่ให้เกียรตฺพวกเขา ทางที่ดีไปกินเถอะครับ เช้าวันนั้นเรากินอาหารเช้า 5 บ้าน (นี่ถือว่าน้อยนะครับ) หลัวจากนั้นเราเดินทางกันต่อไปถึงที่หมาย ที่นี่เราจัดคริสมาสให้กับพวกเขาเป็นคริสมาสประกาศ เพราะที่นี้มีคริสเตียนแค่ 2 ครอบครัวที่เหลือนับถือผี กับคาทอลิก พวกเขาตื่นเต้นมาก กับเรื่องที่พวกเราดูเป็นเรื่องธรรมดา การร้องเพลงพิเศษเนื่องในวันคริสมาส เป็นที่ชื่นชอบของพวกเขาเหลือเกิน การจับฉลากของขวัญไม่มีอะไรมากมาย แค่ปลากระป๋อง สบู่ ยาสีฟัน และผงซักฟอก พวกเขาตั้งตารอคอยอย่างใจจดจ่อ (จัดงานอย่างนี้ในบ้านเราคงไม่มีใครมาดูใช่มะครับ เพราะในเมืองมีอะไรมาเปลียบเที่บเยอะ) แต่ที่นั้นลูกโป่งประดับงาน พอเสร็จแล้ว เป็นของเล่นให้เด็กได้อย่างดี พวกเขาได้ลูกโป่งลุกเดียว ยิ้มจนปากแทบฉีก ถึงจะไกลขนาดไหน ความรักของพระเจ้าก็อยู่ที่นั้น รอยยิ้มของพวกเขาทำให้เราขอบคุณพระเจ้า
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)